© iStock
Recht van het kind
Het wetsvoorstel heft de anonimiteit van toekomstige eicel- en spermadonoren op, zodat het recht van het kind op het kennen van zijn afkomst de plaats krijgt die het verdient. Daarbij worden de belangen van de wensouders en donoren niet uit het oog verloren. “Ook voor de wensouders is de vraag van hun kinderen om meer informatie op latere leeftijd soms heel confronterend”, leerde Van Peel uit getuigenissen in de Kamer. “De keuze voor anonimiteit, die op het moment van de conceptie het veiligst leek, kan later verkeerd aanvoelen. Dan is er echter geen weg terug. Het is niet juist die keuze bij de ouders te leggen op een moment dat de drang naar een kind zo groot is.”
Bewaar- en Beheersinstituut voor Donorgegevens
Kamerlid Van Peel diende begin deze legislatuur zelf een wetsvoorstel in om exact te bereiken wat de Raad van Europa vandaag vraagt. Net zoals de Raad van Europa vraagt, beoogt het wetsvoorstel de oprichting van een orgaan waar de gegevens van de donoren worden opgeslagen. Het zogenaamde Bewaar- en Beheersinstituut voor Donorgegevens (BBID) zal alle gegevens van eicel- en spermadonoren centraal bijhouden en beheren. Als onafhankelijke instantie zal het BBID bovendien bemiddelen tussen alle betrokkenen. Zogenoemde donorkinderen zullen er vanaf hun twaalf jaar terechtkunnen voor de medische en niet-identificeerbare gegevens van hun donor, en vanaf zestien jaar voor de identificeerbare gegevens.
